22/2 ~ 24/2

Dinsdag. De wekker gaat vroeg want we willen bijtijds wegrijden. We ontbijten de gebruikelijke bagels en wafels en pakken dan de auto in. Tucson - Sedona is 3 uur rijden op de snelweg om de bergen heen. Maar wij hebben alle tijd dus nemen de route door de bergen heen. We hebben haarspeldbochten, afdalingen wat lijkt op loodrecht (het is maar 8%) de cactussen worden minder en de bergen worden meer, dan komen de cactussen weer terug en dan rijden we ineens langs een rivier waar geen druppel water meer instaat. Dit uitzicht is echt fantastisch, zo wisselend en mooi! We stoppen onderweg nog bij een mijndorpje maar dat is compleet overgenomen door toeristen en is meer een pretpark geworden. We rijden gauw weer door en eten lunch bij de Wendy’s vanaf daar is het nog 2,5 uur rijden naar Sedona, deze keer wel via de snelweg. Maar als we Phoenix uitrijden is deze snelweg ook een mooie weg, we rijden weer door de bergen en hoe dichterbij we bij Sedona komen hoe roder het uitzicht wordt, tot we in Sedona zijn. Om ons heen alleen nog maar rode rotsen. We maken een stop bij de chapel of the holly cross een kerk in de rots gebouwd. We dachten dat er maar 1 parkeerplek was dus stonden geduldig te wachten onderaan de berg. Tot een vriendelijke Amerikaan ons vertelde dat er boven nog zat plekken waren. Die Amerikaan heeft heleboel karmapunten binnen gesleept omdat wij dus een stuk minder hoefde te lopen.

De chapel was erg klein maar het uitzicht over de stad was mooi. We zijn daarna weer de auto ingestapt naar het hotel. Met ciska even boodschappen gedaan, dat was heel Sedona van plan het was mega druk! In de auto zei ciska dat iedereen natuurlijk voor de winterstop aan het inslaan was, uhm Cis moeten wij dat dan ook niet doen? Maar we gaan ervan uit dat het morgen prima te doen is, ondanks de 6 inch (15cm) sneeuw die ze verwachten.

Woensdag. We worden wakker in een wit Sedona waar de sneeuw lekker blijft vallen. We doen rustig aan en rijden daarna naar een visitorcenter om te vragen wat we kunnen doen op een dag als vandaag. De mevrouw achter de balie keek ons aan alsof we gek waren, want met dit weer moet je gewoon lekker binnenblijven. Ten eerste omdat het koud is, ten tweede omdat de mensen in Sedona niet weten wat ze hiermee aanmoeten dus rijden als gekken en alles op hun gat ligt. Want Sedona heeft ongeveer 1 sneeuwdag per jaar… Stukje wandelen werd het dus niet, de uitzichtpunten langs de weg hadden geen zin want door de sneeuwval was het ook compleet dichtgetrokken. We zijn even naar een winkelplaatsje gegaan waar je lokale producten kunt kopen, met een heerlijk weertje zou het vast heel gezellig zijn maar veel was nu ook dicht.

Terug in de auto het geniale idee bedacht om lekker naar de film te gaan! We moeten toch iets op deze dag. Hij begon pas laat dus we hebben lunch gehaald en zijn bij het hotel gaan zitten. Het zwembad en de hottub was verwarmd dus na de lunch zijn we daar even lekker gaan zwemmen met -1, goed voor de bloedsomloop.

‘S avonds naar de film en daarna was de sneeuw gestopt! Het was opgeklaard en de sneeuw op de rode rotsen gaf een mooi gezicht. Nog even naar een uitkijkpunt gereden voor wat foto’s en toen was de dag toch wel weer goed geslaagd!

Donderdag. Het zonnetje schijnt en er is een strakblauwe lucht het meeste sneeuw op de wegen is al verdwenen. We besluiten om toch te gaan proberen een wandeling te maken, we zien wel hoever we komen. De parkeerplaats staat al helemaal vol dus mochten we een been breken, kan er in ieder geval hulp worden geregeld. De wandeling die we gaan doen heet devil bridge trail. Het uitzicht is prachtig, de rode rotsen liggen nog vol met sneeuw. De wandeling is goed te doen, sommige stukken zijn wat glad maar we houden onszelf overeind. Boven op de rots gekomen zien we de devils bridge al liggen. Dit is een plateau boven het dal en lijkt op een brug. Het is nog een hele klim om daar te komen en de rotsen worden steeds gladder. Op handen en knieën klimmen we verder. Het is het waard, het uitzicht is supermooi en natuurlijk maken we nog de instawaardige foto op de brug.

Dan komt het lastige stukje, naar beneden. Het gaat nog best soepel, sommige stukken geef ik het op en ga zittend naar beneden. We stoppen onderweg nog bij een uitkijkpunt en komen even bij. Je ziet al veel minder sneeuw liggen dan op de heenweg. Rond kwart over twee zijn we weer bij de auto, we hebben ongeveer 8,5 kilometer gelopen. We stoppen bij de Subway voor de lunch en duiken bij het hotel nog even de hottub in. Daarna gaan we op zoek naar informatie over de volgende stop.

Next stop: Grand Canyon!